Silnik S-21 montowano w samochodach marki Nysa, Żuk i Tarpan. Jednostka napędowa znajdowała się także pod maską kultowej Warszawy, a dokładnie modeli 202, 203 i 223. Na jakich silnikach wzorowali się konstruktorzy? Ile lat trwała produkcja? Czy S21 to dobra jednostka? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w naszym artykule!
Silnik S-21 bez tajemnic – dane techniczne
S-21 jest jednostką czterosuwową. Ośmiozaworowy i górnozaworowy silnik s21 miał pojemność skokową 2120 cm3 i zapewniał moc maksymalną na poziomie 70 KM. W modelu S-21 zastosowano zasilanie z gaźnikiem, a maksymalny moment obrotowy wynosił 150 Nm.
Silnik S-21 był stabilnie pracującym benzyniakiem. Cechował się dużą trwałością, a także tanią eksploatacją – ze względu na prostą, nieskomplikowaną konstrukcję. Masa sucha jednostki napędowej z rozrządem OHV wynosiła 188 kg.
Użytkowanie S-21 – spalanie i serwisowanie jednostki
Motor S-21 był niedrogi w użytkowaniu. Przykładowo Warszawa 203 wyposażona właśnie w ten silnik potrzebowała około 13–14 litrów paliwa na 100 kilometrów w mieście i 11l/100 km w trasie. Jeżeli chodzi o serwis silnika, to najlepszym rozwiązaniem było wykonywanie go co 3 000 km.
Jazda z S-21 mogła być jednak jeszcze bardziej efektywna – w głównej mierze zależało to od stylu jazdy właściciela pojazdu. Jeżeli nie prowadził dynamicznie, to spalanie mogło być niższe niż w przypadku wcześniej wymienionych danych. Podobnie rzecz miała się z serwisowaniem, które często było przeprowadzane dopiero po przejechaniu 6 tys. km bez poważniejszego uszczerbku na kondycji silnika.
Na jakim projekcie wzorowali się konstruktorzy S-21?
Projektując konstrukcję motoru, inżynierowie sugerowali się mocno silnikiem montowanym w Warszawie – modelem M-20. W porównaniu ze starszą wersją S-21 miał zupełnie nową górnozaworową głowicę silnika, którą wyposażono w zawory napędzane popychaczami. Zmodernizowano również blok silnika i układ wydechowy i zasilania, a także odpowiadający za smarowanie i zasilanie.
Dzięki tym zmianom znacznie podniesiono stopień sprężania, a także poprawiono wymianę ładunku, co spowodowało zmniejszenie pobierania paliwa. Za sprawą rekonstrukcji wybranych elementów i dodaniu nowych wzrosła także moc. Produkcja trwała od 1962 do 1993 i zakończyła się na 1 188 520 egzemplarzach. S-21 został zastąpiony wysokoprężną jednostką 4C90.
Fot. główne: Anwar2 via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
