Silnik VR6 został zaprojektowany przez Grupę Volkswagena. Pierwsza jednostka została wprowadzona 1991 roku. W ramach ciekawostki można powiedzieć, że VW zajmował się też produkcją motoru VR5, którego konstrukcja była oparta na jednostce VR6. Więcej wiadomości na temat jednostki VR6 znajdziesz w naszym artykule.
Podstawowe wiadomości na temat jednostki Volkswagena
Na samym początku można „rozszyfrować” skrót VR6. Nazwa pochodzi od skrótu utworzonego przez niemieckiego producenta. Litera „V” odnosi się do „V-motor”, a litera „r” do słowa „Reihenmotor”, czyli w tłumaczeniu – silnik prosty, rzędowy.
W przypadku modeli VR6 zastosowano wspólną głowicę dla dwóch banków cylindrów. Jednostka jest też wyposażona w dwa wałki rozrządu. Są obecne zarówno w przypadku, gdy wersja motoru ma dwa, jak i cztery zawory na cylinder.
Tym sposobem konstrukcja jednostki jest prostsza w serwisowaniu, co pozwoliło obniżyć koszty jej eksploatacji. Silnik VR6 jest produkowany do dziś. Modele wyposażone w ten motor to m.in.:
- Volkswagen Golf MK3, MK4 i MK5 Passat B3, B4, B6, B7 i NMS, Atlas, Talagon, Vento, Jetta Mk3 i MK4, Sharan, Transporter, Bora, New Beetle RSi, Phateon, Touareg, EOS, CC;
- Audi: A3 (8P), TT Mk 1 i Mk2, Q7 (4L);
- Seat: Alhambra i Leon;
- Porsche: Cayenne E1 i E2;
- Skoda: Superb 3T.
Wersja z 12 cylindrami
Jednostki, które produkowano na początku, miały dwa zawory na cylinder, co dawało w sumie dwanaście zaworów. Wykorzystywały też jeden wałek rozrządu dla zaworów ssących i wydechowych przy każdym bloku. W tym przypadku nie zastosowano też dźwigienek zaworowych.
Pierwsza wersja VR6 miała pojemność skokową 90,3 milimetrów przy całkowitej pojemności skokowej 2,8 l. Stworzona została też wersja ABV, którą dystrybuowano w niektórych krajach europejskich i miała ona pojemność 2,9 l. Warto też wspomnieć, że ze względu na dwa rzędy tłoków i cylindrów ze wspólną głowicą i uszczelką głowicy, denko tłoka lub jego górna powierzchnia jest pochylona.
Jeżeli chodzi o wersję z 12 cylindrami, zdecydowano się na kąt V o nachyleniu 15°. Stopień sprężania wynosił 10:1. Wał korbowy był położony na siedmiu łożyskach głównych, a czopy przesunięto względem siebie o 22°.
Dzięki temu było możliwe przesunięte rozmieszczenie cylindrów, a także zastosowanie odstępu 120° pomiędzy kolejnymi cylindrami. Zastosowano też układ sterowania jednostką Bosch Motronic.
Wersja z 24 cylindrami
W 1999 roku wprowadzono wersję z 24 zaworami. Działa w niej jeden wałek rozrządu, który obsługuje zawory dolotowe obu banków. Natomiast drugi obsługuje zawory wydechowe obu banków.
Dzieje się to przy użyciu dźwigni zaworowych. Taka specyfika konstrukcji jest zbliżona do podwójnego wałka rozrządu górnego DOHC. W instalacji tej jeden wałek rozrządu obsługuje zawory dolotowe, a drugi wydechowe.
Silniki W – w jaki sposób są związane z modelem VR?
Dość ciekawym rozwiązaniem stworzonym przez Grupę Volkswagena było skonstruowanie jednostek z oznaczeniem W. Projekt opierał się na połączeniu dwóch jednostek VR na tym samym wale korbowym – pod kątem 72°. Pierwszym z takich motorów był W12. Wyprodukowano go w 2001 roku.
Następca, czyli W16, został zamontowany w Bugatti Veyron w 2005 roku. Jednostka była zaprojektowana z kątem 90° między dwoma jednostkami VR8, a także wyposażona w cztery turbosprężarki.
Jaka jest różnica pomiędzy tradycyjnym V6 a silnikiem VR6?
Różnica polega na tym, że zastosowano tutaj wąski kąt 15° między dwoma rzędami cylindrów. Dzięki temu szerokość silnika VR6 jest mniejsza niż V6.
Z tego powodu jednostka VR jest łatwiejsza w zmieszczeniu we wnęce silnikowej, która pierwotnie była zaprojektowana pod jednostkę czterocylindrową. Motor VR6 został zaprojektowany tak, aby można było wykonać montaż poprzeczny w autach z napędem na przednią oś.
Fot. główne: A.Weber (Andy-Corrado/corradofreunde.de) via Wikipedia
Subskrybuj
