Wysokoprężny motor Fiata został doceniony przez inżynierów z praktycznie wszystkich największych koncernów motoryzacyjnych. Dlatego silnik 1.9 CDTi był montowany nie tylko w pojazdach włoskiego producenta, ale i innych marek. Dowiedz się więcej o nim z naszego artykułu!
Podstawowe informacje na temat jednostki napędowej
Po raz pierwszy silnik 1.9 CDTi został zamontowany w Alfie Romeo 156 z 1997 roku. Tamten silnik generował moc 104 KM (77 kW), co sprawiło, że wspomniany model auta był pierwszym samochodem osobowym na świecie z tą technologią. Warto zatrzymać się na chwilę przy technologii Common Rail i opisać jej działanie – dlaczego właściwie stanowiła taki przełom w historii produkcji jednostek napędowych. Zazwyczaj w standardowych odmianach silników Diesla, stosowano wtryskiwacze paliwa sterowane mechaniczne. Za sprawą Common Rail te komponenty zaczęły być kontrolowane elektronicznie poprzez moduł ECU.
Dzięki temu możliwe było stworzenie wysokoprężnej jednostki napędowej, która pracowała cicho, nie emitowała dymu, a także generowała optymalną moc i nie pobierała dużo paliwa. Z rozwiązań Fiata wkrótce zaczęli korzystać inni producenci – w tym Opel, zmieniając nazwę marketingową motoru z 1.9 JTD na 1,9 CDTi.
Generacje jednostki 1.9 CDTi – JTD i JTDM
Jest to czterocylindrowy, rzędowy motor o pojemności 1.9 l, w którym zastosowano system Common Rail. Model pierwszej generacji powstał wskutek współpracy Fiata, Magneti, Marelli i Boscha. Jednostka napędowa zastąpiła wysłużoną 1.9 TD i była dostępna w wersjach o mocy: 80, 85, 100, 105, 110 i 115 KM. W przypadku trzech odmian wymienionych jako ostatnie, Fiat zdecydował się na montaż turbiny nie o stałej, jak ma to miejsce w pozostałych przypadkach, a o zmiennej geometrii.
Pokolenia silnika 1.9 CDTi można podzielić na dwie generacje. Pierwsza z nich była produkowana od 1997 do 2002 roku i były to jednostki z systemem Common Rail I, natomiast druga dystrybuowana od końca 2002 miała na wyposażeniu zmodernizowany system wtryskowy Common Rail.
Czym różniła się II generacja Multijet?
Nowością było wyższe ciśnienie wtrysku paliwa, a w mocniejszych wersjach o mocy 140, 170 i 150 KM zamontowano cztery zawory i dwa wałki rozrządu oraz turbinę o zmiennej geometrii. W słabszych odmianach 105, 130 i 120 km zastosowano z kolei 8 zaworów. Na rynku pojawiła się również wersja z podwójnym doładowaniem w wariantach 180 i 190 KM i 400 Nm momentu obrotowego przy 2000 obr.
Zastosowano też nowe serwozawory, które znacząco podniosły precyzję kontrolowania ilości paliwa wtryskiwanego do komory spalania przez osiem kolejnych wtrysku. Zdecydowano się również dodać tryb wtrysku Injection Rate Shaping, co zapewniło lepszą kontrolę spalania, zredukowało generowany hałas podczas pracy jednostki, a także wpłynęło na ogólną efektywność funkcjonowania silnika.
W jakich modelach aut montowano silnik 1.9 CDTi?
Jednostkę napędową montowano w autach takich jak Opel Astra, Opel Vectra, Opel Vectra C i Zafira. Motory były też wykorzystywane w samochodach szwedzkiego producenta Saab 9-3, 9-5 Tid oraz TTiD, a także Cadillacu. Silnik 1.9 CDTi zastosowano też w modelu Suzuki SX4, przy którym pracował też Fiat.
Eksploatacja jednostki napędowej – na co się przygotować?
W przypadku silnika 1.9 CDTi pojawia się kilka problemów, które występują u większości użytkowników. Zalicza się do tego usterka kolektora wydechowego, awaria zaworu EGR, czy generatora, a także wadliwa skrzynia biegów M32.
Pomimo wymienionych kwestii, motor jest uważany za dość dopracowaną jednostkę. Zauważa się, że problemy z osprzętem motoru występują niezwykle rzadko. Dlatego standardowe prace serwisowe i regularna wymiana oleju napędowego w zupełności wystarczy do bezawaryjnego korzystania z jednostki.
Czy produkt Opla i Fiata to dobry wybór?
Decydując się na silnik 1.9 CDTi nie trzeba mieć poważniejszych wątpliwości związanych z jego niezawodnością. Jednostka napędowa działa stabilnie i z reguły nie zdarzają się awarie, które mogłyby skończyć się ogólnym remontem jednostki. Z tego powodu silnik ten będzie prawdopodobnie dobrym wyborem.
Subskrybuj
