Ile mocy można wycisnąć z jednego cylindra? Silnik S320 zasilany olejem napędowym udowadniał, że skuteczny napęd maszyn nie musi bazować na wielkich jednostkach. Sprawdź, co warto o nim wiedzieć.
Jednostki Andoria, czyli silnik S320 – dane techniczne
Wytwórnia Silników Wysokoprężnych w Andrychowie wyprodukowała wiele konstrukcji znanych do dzisiaj. Jedną z nich jest silnik S320, który doczekał się kilku modernizacji. W swojej podstawowej odmianie dysponował jednym cylindrem o pojemności 1810 cm³.
Pompa wtryskowa była oczywiście jednosekcyjna, a jej zadaniem było zasilanie wtryskiwacza czopikowego. Z jednostki tej udało się wykrzesać 18 koni mechanicznych.
Maksymalny moment obrotowy to 84,4 Nm. W kolejnych latach udoskonalano motor, co poskutkowało zmianą osprzętu i podniesieniem mocy do 22 KM. Zalecana temperatura robocza silnika oscylowała w przedziale 80–95°C.
Specyfika techniczna silnika S320
Zagłębiając się nieco bardzo w specyfikację techniczną, można zauważyć kilka ciekawych szczegółów. Po pierwsze jednostka ta bazowała na rozruchu ręcznym przy pomocy korby. Była ona montowana po prawej stronie, gdy spojrzysz na silnik od strony filtra powietrza.
W kolejnych latach wprowadzono rozruch elektryczny, przy pomocy rozrusznika. Patrząc od strony głowicy, po jego lewej stronie znajdowało się wielkie zębate koło zamachowe. Silnik Andoria w zależności od wersji był więc uruchamiany korbą lub automatycznie.
Najważniejsze odmiany silnika S320
Bazowy wariant dysponował mocą 18 KM i ważył aż 330 kg na sucho. Dodatkowo miał 15-litrowy zbiornik paliwa, spory filtr powietrza i był chłodzony odparowującą wodą lub przez nadmuch powietrza (mniejsze wersje „esa”).
Za smarowanie odpowiadał mineralny olej silnikowy rozprowadzany metodą rozbryzgową. Z czasem do gamy jednostek dołączyły kolejne wersje – S320E, S320ER, S320M.
Różniły się od siebie osprzętem elektrycznym oraz sposobem rozruchu. Ostatnia, najmocniejsza wersja dysponowała innym kątem wyprzedzenia wtrysku paliwa w porównaniu do typu S320. Pierwotnie Andoria S320 był motorem z poziomym położeniem tłoka. To zmieniło się wraz z wypuszczeniem kolejnych konstrukcji.
Silnik S320 i kolejne jego warianty
Dla wszystkich wariantów jednostek napędowych S320 i S321 oraz S322 i S323 wspólne było jedno – średnica cylindra i skok tłoka. Było to odpowiednio 120 i 160 mm. Na bazie połączenia kolejnych cylindrów ustawionych w pionie powstawały silniki wykorzystywane do napędu młocarń oraz pojazdów rolniczych.
Opcja S321 to w zasadzie spionowana konstrukcja, jednak o nieco większej pojemności skokowej – 2290 cm³. Moc jednostki przy 1500 rpm wynosiła dokładnie 27 KM. Silniki powstałe na bazie „esa” bazowały jednak na pojemności pierwowzoru i były zwielokrotnieniem 1810 cm³. Dlatego S322 miał 3620 cm³, a S323 – 5430 cm³.
Najpopularniejsze pomysły na wykorzystanie silnika S320
Wersje fabryczne opisywanego silnika służyły jako generatory prądu oraz zasilanie napędu młocarń, młynów i pras. Silnik Diesla w wersji z jednym cylindrem trafiał również do samodzielnie konstruowanych pojazdów rolniczych. Wersje 322 z dwoma cylindrami widoczne były również w innych przeróbkach np. gąsienicowym ciągniku rolniczym Mazur-D50.
Można je było również spotkać z większymi jednostkami S323C, do których dodatkowo dokładano potężny rozrusznik. Obecnie domorośli konstruktorzy korzystają z opcji, jakie daje ta jednostka i wykorzystują ją na różne sposoby.
Nieco mniejsza odmiana S320, czyli S301 i S301D
Z czasem na rynek został wprowadzony nieco mniejszy typ z rodziny „S”. Mowa o jednostce S301, która dysponowała pojemnością 503 cm³. Była zdecydowanie lżejsza (105 kg) od ważącego 330 kg pierwowzoru.
Z czasem dokonano pewnej zmiany w średnicy cylindra, która zwiększyła się z 80 do 85 cm. Dzięki temu pojemność skokowa wzrosła do 567 cm³, a moc do 7 KM. Mała odmiana „esa” była świetną propozycją do napędzania mniejszych maszyn rolniczych, również ze względów na swoje niewielkie rozmiary.
Silnik S320 i jego odmienne warianty do dzisiaj znajdują miejsca zbytu zwłaszcza w krajach, gdzie nie obowiązują wyśrubowane normy emisji spalin.
Fot. główne: SQ9NIT via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
Subskrybuj
